Kahramanmaraş merkezli iki şişman yer sarsıntısı sırasında Hatay ve Gaziantep’te yaralanan 108 vatandaş, otama üzere Aksaray’a gönderme edildi. Depremzedeler yaşadıkları korku meşgul anları anlattı.
Kahramanmaraş’ın Pazarcık ve Elbistan ilçelerinde meydana gelen 7.7 ve 7.6 büyüklüğündeki iki depremin arkası sıra dokunaklı yıkımların gerçekleştiği Hatay’ın Antakya ilçesi ile Gaziantep’in Nurdağı ilçesinde göçük altından çıkarılan 108 depremzede Aksaray’a atıf edildi. İki ildeki hastanelerin yoğunluğu ve cerrahi müdahalelerin sıklığı dolayısıyla hem helikopter, hem ambulans hem birlikte özlük imkanları ile Aksaray’a mevrut depremzedeler, Yetişek ve Araştırma Hastanesinde tedavi altına makbuz. 108 depremzededen 1’i çetin hizmet ünitesinde müşahede altına alınırken, 11 depremzede ise ortopedi servisinde müşahede altına alındı. 96 depremzede ise sarsıntı alanında otama edildi.
Depreme Hatay’ın Antakya ilçesinde yakalanan vatandaşlar, yer sarsıntısı takkadak yaşadıklarını aktardı. Hastaneye ziyarete gelen Aksaraylı vatandaşlar ve AFAD ekipleri birlikte depremzedeleri yalnız bırakmadı. Hatay’ın Antakya ilçesi Yalın Site Mahallesi’nde yıkılan özgür evinde yaşadıklarını anlatan Ahmet Tamer (39), “Gecenin dördüydü, parıltı çaktı, katmerli baran vardı. Anide sallanmaya başladı. Sonra bir oturdum, tekrar baktım zelzele olmaya başladı. Bilahare dedim ‘Dışarı çıkalım.’ Çocukları aldım dışarı çıktık. Yer Sarsıntısı bire bir durmuştu o ahit, tığ kapıya yetişir yetişmez gine oldu. Bu sefer kaba oldu. Ben evden çıktım, bahçe duvarı mahmul üzerime geliyor. Allah’tan ayrımsız çıpa vardı, demirin üstüne düşerek bahçe duvarı iki parçaya ayrıldı. Kollar benim üzerime düştü. Tıpkı özdek olmadı, benim belim kırıldı. Bilahare komşulara bağırdık, komşular geldi. Elhamdülillah çıkardılar. Kimesne kimseye bakamıyordu, durmadan sallanıyor, saat 9’a büyüklüğünde dursuz duraksız sallandı. Komşular üzerime torba getirip bıraktılar. Kimesne tıpkısı şeye arkalama edemedi. Hastanede yeğenim hemşireydi. Onu aradık, ‘Amca burada şifahane tıklım tıklım meşbu, kimse kimseye yardım edemiyor’ dedi. Yaradılış yolunu açtı, serumu taktı. ‘Seni biz başka şehre gönderelim, ayrıksı ayrımsız şehre gidin’ dedi. Baktık dedik tığ Aksaray’a gelelim. Burada akrabalar da vardı doğrusu, ondan sonra buraya geldik. Kendi imkanımızla geldik. Iyi olsun balaban abim arabaya attılar, sonra buraya getirdiler. Anlatılmaz o anlatılmaz, şu dakika o veca anlatılmıyor. Öyle benzeri şeydi kim yani afet koptu dedik. Ayrımsız şimşek çaktı, ayrımsız dahi baran, benzeri birlikte dursuz duraksız sallanıyordu ki herif ayakta duramıyor. Düşürüyor, kimse ayakta duramıyor. Tümce o tarafa bu tarafa koşuyorlar. Herkesin, komşuların binası komple dağılmış. Dolu hiçbirisi çıkamamışlar. Öyle nitelik” dedi.
Antakya Akevler Mahallesi’ndeki İbrahim Akgün Apartmanı’nda yaşananları anlatan Enes Dedeoğlu (37) ise, “Antakya form Akevler Mahallesi’nde oturuyorum. Zelzele çabucak tek odada kalıyorduk. Çocuklarım Mehmet Dürüst, Zeynep ve eşim omuz omuza benzeri yerde yatıyorduk. Zelzele çabucak eşim ‘Hareket oluyor’ dedi. O an Mehmet Hakikat’i zar kenarından yanımıza aldık. Alışılmamış etkisiyle, çılgın şamata sesiyle duvarlar yıkıldı. Duvarın üstü eşime geldi. Ben o korkuyla Zeynep ve Mehmet Muhik’i aldım. Yalın bacak koridordan arabanın içine koydum. Eşimi almaya gelirken bile ikinci artçı yer sarsıntısı oldu. Eşimin ayağı kırıldığı için merdivenlerden inemedik. Daha sonraları ikinci katta oturduğum amacıyla çekyatları aşağıya attım. Bedel döşekleri hep oraya attım kim basınç azalsın atlama esnasında. Ilk ben atladım, sonra eşim atladı. Atladığı esnada üçüncü zelzele oldu. Eşimi kucağıma aldım, arabaya koydum. Ayrıksı komşularımıza üstelik elimden geldiği büyüklüğünde yardım ettim. Kilitli olanlar vardı, onları kırdık. Gedmek amacıyla taşıdık. Etrafta maalesef hep binalar yıkılmıştı. 5-10 parmağı geçecek sağlam çatı kalmamıştı ve insanlar şiddetli atıyordu. Maatteessüf çokça keskin bire bir dakika, Allah kimseye yaşatmasın böyle ayrımsız şeyi. Vatana millete esbak olsun. İnsanlar bağırıyordu. 8 katlı yapı. Ego İbrahim Akgün Apartmanı’nda kalıyordum. A Blok daima bozgunluk, 8 eğik, insanlar orada bağırıyor. Yapacak tıpkısı husus namevcut, yağmur, sevimsiz. Ego elhak eşimi kurtarma derdindeyim o dakika, eşimi kurtardım amma onları kurtaracak rastgele imkanımız yoktu. Farklı binadaki sağlam olan arkadaşları kurtardık. Ondan sonraları sabahleyin aktarılma ağardığında etrafa baktığımda maalesef hep binaların yıkıldığını gördüm. On Paralık sağlam bina yok, duranların dahi kolonları çatlamış, yıkılmak üzereydi, yani içler acısıydı” diye niteleyerek konuştu. – AKSARAY
